Η αγωγη με ομοιοπαθητικα σκευασματα παραλληλα με την συνταγογραφηση κλασσικων φαρμακων

 

H αγωγή με Ομοιοπαθητικά σκευάσματα συνιστά την πλέον ολοκληρωμένη προσέγγιση της ονομαζόμενης «Συμπληρωματικής Ιατρικής» στην πρόληψη των παθήσεων και την αποκατάσταση της υγείας των πασχόντων.

Συμπληρωματική Ιατρική" (Complementary Medicine) είναι, σύμφωνα με τον ορισμό που δίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η θεραπευτική που μπορεί να συμπληρώσει τη Συμβατική Ιατρική (Conventional Medicine), ενώ Εναλλακτική (Alternative Medicine) αυτή που μπορεί να την αντικαταστήσει σε κάποια πεδία. Παρόλο που η ίδια θεραπευτική μπορεί να είναι Συμπληρωματική ή Εναλλακτική ανάλογα με το πλαίσιο Υγείας στο οποίο εφαρμόζεται, εντούτοις για τον χώρο της μη Συμβατικής Ιατρικής (non Conventional Medicine) έχει καθιερωθεί περισσότερο ο όρος "Συμπληρωματική Ιατρική", ιδιαίτερα σε σχέση με τον Δημόσιο Τομέα Υγείας και μάλιστα τα ΕΣΥ, τους ακαδημαϊκούς χώρους και τους ασφαλιστικούς φορείς.

Ορισμένοι τομείς της Συμπληρωματικής Ιατρικής, όπως η Ομοιοπαθητική και η Φυτοθεραπεία, υϊοθετούν το περιεχόμενο και τις αρχές του Δυτικού Βιοϊατρικού Μοντέλου, έχουν ήδη ρόλο αποδεκτό και υποστηριζόμενο θεσμικά στον δημόσιο τομέα εκπαίδευσης και παροχής υπηρεσιών υγείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και χρησιμοποιούνται αρμονικά, συμπληρωματικά και παράλληλα με την Συμβατική Ιατρική. Σύγχρονο ζητούμενο είναι να αποκτήσει ο κάθε ιατρός, στο πεδίο οποιασδήποτε Ειδικότητας ή στο ευρύ πεδίο της Γενικής Ιατρικής, μια εμπεριστατωμένη βασική υποδομή που να επιτρέπει εξοικείωση με τα πεδία αυτά, με τη συνάφειά τους με τη Συμβατική Ιατρική και τις δυνατότητες που διανοίγονται για παράλληλη και ταυτόχρονη χρήση στον ίδιο ασθενή στην καθημερινή κλινική πράξη.

H άποψη ότι υπάρχει ασυμβατότητα και αντιπαλότητα μεταξύ τους είναι εσφαλμένη, δεδομένου ότι:

1. Το ομοιοπαθητικό σκεύασμα δεν περιέχει ούτε καν ίχνη ανιχνεύσιμης φαρμακολογικά ενεργού χημικής ουσίας ή δρόγης,ο πότε ούτε παρενέργειες μπορεί να έχει ούτε όμως μπορεί να υπάρχει η οιαδήποτε αλληλεπίδραση με τη δράση του κλασσικού φαρμάκου.

2. Η θεραπευτική δράση του ομοιοπαθητικού σκευάσματος έχει ένα σαφή πληροφορικό μη-χημικό χαρακτήρα, που αποτυπώνεται βιοφυσικά και μόνον στην επιφάνεια των μορίων του εκδόχου.

3. Η φαρμακολογική πληροφορία που μεταφέρεται μέσω του ομοιοπαθητικού σκευάσματος αφορά αποκλειστικά την αποκατάσταση της συνολικής ομοιόστασης ενός ιστού ή οργάνου σύμφωνα με τα δεδομένα της παθολογικής φυσιολογίας, ενώ η δράση των κλασσικών φαρμάκων συνίσταται σε επιβαλλόμενη εντολή ενίσχυσης ή καταστολής κάποιας συγκεκριμμένης λειτουργίας ή στην εξουδετέρωση κάποιου εξωτερικού βλαπτικού παράγοντα (π.χ μικροβίων).

Βέβαια, η αποκατάσταση της συνολικής ομοιόστασης ενός οργάνου είναι το ιδεώδες στην Παθολογική Φυσιολογία, η επίτευξή του όμως εξαρτάται από τον βαθμό διαταραχής και την έγκαιρη θεραπευτική παρέμβαση. Πολλές φορές, στην φάση της θεραπευτικής παρέμβασης ήδη κάποιες συγκεκριμένες λειτουργίες είναι σοβαρά διαταραγμένες ή ο εξωτερικός βλαπτικός παράγων εχει αναπτύξει σοβαρές δυναμικές, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος επιπλοκών να είναι ουσιαστικά πιθανός. Γι'αυτούς τους λόγους, παρόλο ότι μόνη η ομοιοπαθητική παρέμβαση είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική και επιθυμητή σε αναμφισβήτητα αντιστρεπτές παθολογικές καταστάσεις, εντούτοις εκεί οπου η παθολογία είναι προχωρημένη με ορατό κίνδυνο επιπλοκών επιβάλλεται να δίνεται προτεραιότητα στα κλασσικά φάρμακα, ενώ τα ομοιοπαθητικα καλούνται να παίξουν ένα υποστηρικτικό αλλα πάντοτε αξιόλογο ρόλο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι οποίες και είναι πολλές, τα ομοιοπαθητικά δημιουργούν τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για να δράσουν τα κλασσικά φάρμακα. Είναι συχνή η εμπειρία να δρούν πολύ πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά τα αντιβιοτικά και να μειώνεται ο χρόνος νοσηλείας από την ταυτόχρονη χορήγηση των καταλληλων ομοιοπαθητικών , παράλληλα με την κλασσική φαρμακευτική αγωγή.Μερικά παραδείγματα ταυτόχρονης εφαρμογής κλασσικής συνταγογράφησης και ομοιοπαθητικής αγωγής:

Σε πυώδη αμυγδαλίτιδα η ομοιοπαθητική θα κάνει πιο αποτελεσματικούς τους τοπικούς και γενικούς αμυντικούς μηχανισμούς, ενώ τα αντιβιοτικά θα καταστρέψουν τους παθογόνους μικροοργανισμούς ,με αποτέλεσμα ταχύτερη και πιο εύκολη αποκατάσταση.

• Σε μια κλασσική αντιυπερτασική συνταγογράφηση για ιδιοπαθή υπέρταση, η παράλληλη ομοιοπαθητική ή φυτοθεραπευτική αγωγή θα αντιρροπήσει το stress του οργανισμού και θα διαμορφώσει συνθήκες για μια πολύ πιο καλοσχεδιασμένη και εξατομικευμένη αντιυπερτασική αγωγή χωρίς παρενέργειες
• Στη χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία των καρκινοπαθών,η παράλληλη ομοιοπαθητική αγωγή δημιουργεί άριστες συνθήκες για το έργο του ογκολόγου, δεδομένου ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τις παρενέργειες, να τονώσει το ηθικό του ασθενούς και να ενισχύσει τους ανοσολογικούς μηχανισμούς και τη λειτουργία ζωτικών οργάνων(π.χ ήπατος, νεφρών κτλ).

Εφόσον ο Ειδικός ή Γενικός Ιατρός δεν έχει την ανάλογη μετεκπαίδευση στην ομοιοπαθητική, η συνδυασμένη αντιμετώπιση της ασθένειας γίνεται με τη συνεργασία με κατάλληλα μετεκπαιδευμένο στην ομοιοπαθητική ιατρό, κατά προτίμηση με τίτλο μετεκπαίδευσης αναγνωρισμένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το MFHom στη Μ.Βρετανία.
Σημειωτέο ότι η Ομοιοπαθητική δεν συνιστά σε καμμιά από τις Δυτικές τουλάχιστον χώρες ιατρική ειδικότητα αλλά μετεκπαίδευση σε προγράμματα αναγνωρισμένα από το κράτος.




























 eumedline.eu