SETI: Αποτελεσματα αναζητησης νοημονος ζωης σε 86 αστερια

Η ανακάλυψη ενός συνεχώς αυξανόμενου αριθμού εξωπλανητών, αυξάνει τις πιθανότητες, και γοητεύει το μυαλό μας, σχετικά με την αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης. Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι μπορούν να κατευθύνουν την έρευνα προς τους συγκεκριμένους πλανήτες, αντί να αποσκοπούν σε αμυδρές ελπίδες από τα αστέρια.



Ο Jill Tarter από το Ινστιτούτο SETI μαζί με μια ομάδα, αποκαλύπτουν τα αποτελέσματα της πρώτης αναζήτησης προς αυτούς τους πλανήτες, τα οποία πραγματοποιήθηκαν μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου του 2011.

Επισήμαναν στο τηλεσκόπιο Green Bank στη Δυτική Βιρτζίνια, 86 αστέρια που φιλοξενούν εξωπλανήτες και οι οποίοι ανακαλύφθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler. Επέλεξαν τους συγκεκριμένους στόχους, επειδή είχαν εξωπλανήτες στην ζώνη Goldilocks, είχαν 5 ή περισσότερους εξωπλανήτες ή είχαν σουπερ Γη που κινούνταν συμμετρικά σε μεγάλη τροχιά. Ο Tarter και οι συνεργάτες του εξέτασαν σήματα στο εύρος 1-2GHz, η περιοχή που χρησιμοποιείται από επίγεια κινητά και ασύρματα τηλέφωνα.

Ειδικότερα κυνήγησαν σήματα που δεν καλύπτουν περισσότερο από 5Hz του φάσματος καθώς δεν υπάρχει κάποιος γνωστός μηχανισμός για την παραγωγή τέτοιον στενών ζωνών σημάτων.

Εκπομπές με όχι περισσότερο από μερικά Hz σε φασματικό εύρος, απ`όσο γνωρίζουμε, είναι μια αλάνθαστη ένδειξη της μηχανικής για έναν νοήμονα πολιτισμό.

Η μεγάλη πρόκληση σε αυτό το είδος παρατηρήσεων είναι να αποκλείσει τα λάθος θετικά αποτελέσματα που δημιουργούνται στην Γη. Ο Tarter και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν μια τεχνική που βασίζετε στην απλή ιδέα ότι ένα σήμα δεν μπορεί παρά να είναι ενδιαφέρον αν εμφανίζεται στα δεδομένα, ενώ το τηλεσκόπιο είναι στραμμένο προς το αστέρι – στόχο, αλλά όχι όταν το τηλεσκόπιο είναι στραμμένο αλλού.

Όπως λένε αυτό αποκλείει το 99,96% των υποψηφίων σημάτων. Αποτέλεσμα ήταν να μείνουν 52 υποψήφια σήματα στον Tarter τα οποία στην συνέχεια μελέτησαν για σημάδια χερσαίας προέλευσης. Τα συμπεράσματα του ήταν ειλικρινή. Όπως ανέφερε δεν βρέθηκαν σήματα εξωγήινης προέλευσης.

Υπάρχουν κάποιες σημαντικές επιφυλάξεις όμως. Συγκεκριμένα το ερώτημα είναι πόσο ισχυρό πρέπει να είναι ένα σήμα για να μπορεί να το «πάρει» το τηλεσκόπιο Green Bank. Ο Tarter και οι συνεργάτες του υπολόγισαν με βάση την πιο ισχυρή δέσμη που οι άνθρωποι μπορούν να μεταδώσουν στο διάστημα: το Πλανητικό Ραντάρ Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο.

Υποστηρίζουν πως αν μια τέτοια δέσμη ήταν στραμμένη προς την Γη κατά την διάρκεια του πειράματος τους, θα είχε παρατηρηθεί από απόσταση έως και 10.000 έτη φωτός. Φυσικά η πιθανότητα μιας τέτοιας ευτυχής σύμπτωσης είναι μικρή.

Προηγμένοι πολιτισμοί μπορεί να έχουν ισχυρότερη δύναμη δέσμης και έτσι να είναι πιο εύκολο να τη δούμε. Ειδικότερα πολιτισμοί που έχουν αξιοποιήσει την ενέργεια από το αστέρι τους (ονομάζετε II Kardasher), θα έπρεπε να είναι εύκολο να εντοπιστούν.

Το αποτέλεσμα παραδέχεται η ομάδα πρέπει να θέσει σημαντικά όρια για την πιθανότητα πολιτισμών τύπου II Kardasher. Το αρνητικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι ο αριθμός αυτών των πολιτισμών που είναι ηχηροί στην σειρά 1-2GHz πρέπει να είναι λιγότεροι από ένα στο εκατομμύριο ανά Ήλιο – αστέρι.

Αυτό εξακολουθεί να αφήνει πολλά περιθώρια για ελιγμούς. Και η ομάδα επισημαίνει ότι η ταχεία βελτίωση στον τομέα της τεχνολογίας για την ανίχνευση ραδιοσημάτων σημαίνει ότι οι ερευνητές θα πρέπει να είναι σε θέση να ενισχύσουν σημαντικά τα όρια αυτά, και μάλιστα όχι και στο τόσο μακρινό μέλλον.


Πηγή