Το νεο διλημμα: Μερκελ ή Ομπαμα

Στρατηγικούς συμμάχους αναζητεί η κυβέρνηση ενώ εντείνεται η ανάγκη για νέα βοήθεια ή «κούρεμα» του χρέους…


Του Ειδικού Συνεργάτη

Εμφανώς αποπροσανατολισμένη δείχνει η κυβέρνηση στο πλαίσιο της αναζήτησης στρατηγικών συμμάχων που θα είναι αναγκασμένη να έχει στο πλευρό της εν οψει των κρίσιμων διαπραγματεύσεων που θα ξεκινήσουν από τον Σεπτέμβριο γύρω από ένα νέο πακέτο βοήθειας ή νέο «κούρεμα» για την Ελλάδα.

Αν υπάρχει κάτι που ο κ. Αντώνης Σαμαράς είναι δεκτικός κριτικής μέχρι σήμερα, στον ενάμιση χρόνο που κυβερνά την χώρα, αυτό είναι ο σφιχτός εναγκαλισμός του με τη γερμανική κυβέρνηση, λένε πολιτικοί παρατηρητές. Αν αυτός ο εναγκαλισμός ερχόταν ως απόρροια της στήριξης της Γερμανίας σε ζητήματα που αφορούν την χώρα μας, θα ήταν κάτι δικαιολογημένο. Είναι όμως αδικαιολόγητος όσο η Γερμανία αποδεικνύεται να είναι σε θέση εκ διαμέτρου αντίθετη προς τα συμφέροντα της χώρας μας. Εμείς δεν αναπαράγουμε τα περί «γερμανικής ή κατοχικής κυβέρνησης» που χρησιμοποιεί συχνά η αντιπολίτευση.

Αυτό όμως που λέμε και είμαστε αναγκασμένοι να στηλιτεύσουμε έχει να κάνει με το προφανές: όσο τα γερμανικά συμφέροντα βρίσκονται στον αντίποδα των ελληνικών, είναι τουλάχιστον οξύμωρο για την Ελλάδα να προσεταιρίζεται την Γερμανία θεωρώντας την «ασφαλή σύμμαχο», χωρίς μέχρι σήμερα να έχουμε εξασφαλίσει κανένα χειροπιαστό αντάλλαγμα από τους Γερμανούς παρά μόνο υποσχέσεις.

Στον αντίποδα όλων αυτών, είδαμε τις τελευταίες εβδομάδες ένα αισθητό «άνοιγμα» που επιχείρησε η ελληνική κυβέρνηση προς την αμερικανική πολιτική ηγεσία, με αφορμή το πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον και την συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο κ. Μπάρακ Ομπάμα. Ξαφνικά, η Αμερικανοί έγιναν ο σύμμαχος στην στήριξη του οποίου η Ελλάδα αρχίζει και πάλι να προσβλέπει προκειμένου να προωθήσει στην ατζέντα των ευρωπαϊκών διαπραγματεύσεων ένα νέο πολυπόθητο «κούρεμα» χρέους.

Το ταξίδι στις 27 Σεπτεμβρίου

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από χθες συζητείται εντόνως πως η δεύτερη επίσκεψη του κ. Σαμαρά στις ΗΠΑ, πέντε ημέρες μετά τις γερμανικές εκλογές, θα αποτελέσει αφορμή για πολιτική και επικοινωνιακή αναδίπλωση. Ο πρωθυπουργός φέρεται να έχει ζητήσει από τους συνεργάτες του να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν ώστε να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα από τις επαφές που θα έχει ο κ. Σαμαράς με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ κ. Τζο Μπάιντεν αλλά και με την επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Κριστίν Λαγκάρντ. Επίσης, στις ΗΠΑ θα βρεθεί και ο αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος καλείται να δώσει τον καλύτερο εαυτό του και να αφήσει καλές εντυπώσεις στον Αμερικανό ομόλογό του κ. Τζων Κέρρυ, αν και δεν πρόκειται να αναπτύξει τόσο γρήγορα δεσμούς εκτίμησης και φιλίας όπως είχε ο κ. Κέρρυ με τον προκάτοχό του κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο.

Σύμφωνα με διπλωματικούς παρατηρητές, στην παρούσα συγκυρία η Αμερική στηρίζει το αίτημα της κυβερνήσεως ώστε να επιτύχει η Ελλαδα νέα ελάφρυνση του χρέους της. Δεν είναι τυχαίο ότι Αμερικανοί διπλωμάτες έχουν αρχίσει να λένε πάλι ότι η χώρα μας αποτελεί το μόνο κράτος – μέλος της Ε.Ε. για το οποίο η Ουάσινγκτον έχει ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας και ενδιαφέρον.

Όμως πρέπει και η ελληνική κυβέρνηση να αποφασίσει με ποιανής από τις δύο πλευρές το μέρος θέλει να είναι. Γιατί το βέβαιο είναι ότι δεν μπορούμε να πατάμε σε δύο βάρκες. Από την μία να επιζητούμε την υποστήριξη της Αμερικής για ένα νέο κούρεμα και για ελάφρυνση των δυσβάσταχτων όρων λιτότητας προς τον ελληνικό λαό και από την άλλη να «φλερτάρουμε» συστηματικά με αυτούς που μας τα επιβάλλουν, δηλαδή την Γερμανία!

Εδώ και τώρα η Ελλάδα πρέπει να επανεξετάσει την εθνική της στρατηγική και να επαναπροσδιορίσει την στάση της απέναντι σε ξένους συμμάχους και εταίρους. Η Γερμανία δεν έχει αποδειχθεί ποτέ επιστήθιος φίλος της Ελλάδας. Άλλωστε ο τρόπος με τον οποίον Μέρκελ και Σόιμπλε κινούνται το τελευταίο διάστημα καταδεικνύει αυτό ακριβώς: ότι ίσως δεν πρέπει να τους εμπιστευόμαστε απόλυτα. Και σίγουρα όχι με κλειστά μάτια...

newsbomb.gr