Συμφωνια για 15.000 απολυσεις

Τη διαμόρφωση του πλαισίου που θα εγγυάται την απόλυση από το Δημόσιο 15.000 υπαλλήλων έως το 2014 πέτυχαν οι... τρεις πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση, έπειτα από συνάντηση τεσσάρων ωρών στο Μέγαρο Μαξίμου.

Την πρόταση αυτή θα υποβάλει το Υπουργείο Οικονομικών στην τρόικα, προκειμένου να υπάρξει τελική συμφωνία έως την Κυριακή το βράδυ. Στην ίδια πρόταση προβλέπεται και η απομάκρυνση 180.000 δημοσίων υπαλλήλων έως τα τέλη του 2015, συμπεριλαμβανομένων όσων θα συνταξιοδοτηθούν ομαλά.

Σε ασυνήθιστους τόνους κινήθηκε η δήλωση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη προς τους δημοσιογράφους μετά το πέρας της συνάντησης στο Μαξίμου. Σε έντονο ύφος -που δεν το συνηθίζει-, ο κ. Κουβέλης επισήμανε ότι η διαπραγμάτευση με την τρόικα δεν σημαίνει επιβολή των απόψεών της και η οποιαδήποτε απόλυση από το Δημόσιο επίορκου ή μη υπαλλήλου οφείλει να πραγματοποιείται βάσει των συνταγματικών επιταγών και των νόμων του κράτους - «αλλιώς δεν νοείται κράτος δικαίου».

Πρόσθεσε πως οι αξιολογήσεις των δημοσίων υπαλλήλων θα πραγματοποιηθούν επίσης βάσει των υφιστάμενων διοικητικών διατάξεων και του νομικού πλαισίου που τις διέπει. Όσον αφορά δε τους επίορκους υπαλλήλους, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ επέμεινε ότι θα πρέπει αυτές οι απολύσεις να γίνουν με νόμιμες αποφάσεις των πειθαρχικών συμβουλίων.

Είναι προφανές ότι οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί κατάφεραν να βρουν μια λεπτή κοινή γραμμή, η οποία ικανοποιεί αφενός τα προσχήματα και αφετέρου την τρόικα, αρκεί οι αριθμοί και τα χρονοδιαγράμματα αυτής της συμφωνίας να συμπίπτουν με τα μεγέθη που απαιτούν οι δανειστές.

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, εξερχόμενος του Μαξίμου, ξεκαθάρισε ότι θα πρέπει να λήξουν οι εκκρεμότητες και, λόγω της διεθνούς συγκυρίας και της ευρωπαϊκής κρίσης, το ελληνικό ζήτημα να λήξει στη βάση των υφισταμένων μνημονίων παλαιού τύπου.

Άφησε, δηλαδή, να εννοηθεί ότι, κατά την κυβέρνηση και τον ίδιο προσωπικά, τα περιθώρια έχουν στενέψει υπερβολικά εντός της Ευρωζώνης, δεδομένης και της επερχόμενης κρίσης χρέους σε χώρες όπως η Σλοβενία, ενδεχομένως η Ιταλία και -γιατί όχι;- η Γαλλία.





















tro-ma-ktiko.blogspot.gr