Το μελλον της ηλιακης ενεργειας στα δοντια ενος σαλιγκαριου

Ένας χιτώνας ή αλλιώς θαλάσσιο σαλιγκάρι που ακούει στο επιστημονικό όνομα Cryptochiton stelleri (ή gumboot chiton στα αγγλικά) ίσως κρύβει το μυστικό για την εξέλιξη της ηλιακής ενέργειας.

Το εν λόγω μαλάκιο “βοσκάει” σε βράχους καλυμμένους με άλγη και παράγει το σκληρότερο βιομέταλλο στη Γη προκειμένου να αντιμετωπίσει τις καταστροφές που προκαλούν στα δόντια του οι διατροφικές του συνήθειες.
Πρόκειται για το μέταλλο μαγνητίτη, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί για το σχεδιασμό νέων ηλιακών κυψελών και εξελιγμένων εκδόσεων της πλέον διαδεδομένης μπαταρίας ιόντων λιθίου.
Ο Δρ Κισέιλους και συνάδελφοί του στο Riverside Bourne College of Engineering του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια μιμούνται το σαλιγκάρι για να παράξουν νανοϋλικά σε θερμοκρασία δωματίου με απώτερο στόχο να αναπτύξουν μικροδομές χαμηλού κόστους και υψηλής αποδοτικότητας.
“Μόλις διαπιστώσουμε πώς διαμορφώνονται τα βιομέταλλα αυτά στα δόντια του μαλακίου, θα είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε στρατηγικές για την κατασκευή υλικών που δεν υπάρχουν στα βιοσυστήματα, όπως το διοξείδιο του τιτανίου, τα οποία εν συνεχεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγή ηλιακών κυψελών χαμηλού κόστους” εξηγεί ο Δρ. Κισέιλους.
Ελέγχοντας το μέγεθος και το σχήμα των νανοδομών, ο Δρ. Κισέιλους πιστεύει ότι θα μπορεί να φτιάξει υλικά για ηλιακά κύτταρα που θα απορροφούν και θα μετατρέπουν μεγαλύτερη ποσότητα ηλιακής ακτινοβολίας, αλλά και αποδοτικότερες μπαταρίες λιθίου που θα φορτίζονται ταχύτερα και θα διαρκούν περισσότερο.
Οι επιστήμονες ελέγχουν ήδη τους το μέγεθος και το σχήμα στο εργαστήριο. Το στοίχημα είναι να αναπαράξουν τη διαδικασία αυτή σε μεγαλύτερη κλίμακα.











econews